Kachna (recenzja)
Bohaterka powieści „Kachna” Mikołaja Górskiego uważa, że książki są jak potrawy i należy je czytać, gdy poczuje się na nie głód. Niektóre są ciężkostrawne i potrzeba czasu, by poznać je w całości. A dziewczyna uwielbia czytać i wśród książek czuje się bezpiecznie.
Kachna ma taką teorię, że problemy pozwalają nam się rozwijać. Pokonujemy jeden mały, potem następny większy i trwa to, aż do naszej śmierci. Bohaterce los nie oszczędził trudnych chwil. Nie miała cudownego, spokojnego dzieciństwa. Trafiła do zakładu karnego dla nieletnich, a pobyt w nim był dla niej niełatwym doświadczeniem.
Pewnego dnia w wyniku szantażu, dziewczyna trafia do tajemniczej osady ukrytej w lesie. Będzie musiała tam mieszkać przez rok. Dzieje się tam wiele niewyjaśnionych rzeczy. Kachna początkowo nie czuje się tam dobrze, nie ufa ludziom, nawet Karolowi, który chce jej pomóc.
Zaczyna pisać dziennik.
Czy otworzy się na innych? Czy pobyt w osadzie ją zmieni? A może upomni się o nią przeszłość?
Trudne dzieciństwo wpłynęło na dalsze życie i wybory Kachny. Nie czuła miłości ani uwagi ojca. Teraz ma czas, by zastanowić się nad tym kim jest, kim chce być w przyszłości. Pozwala sobie marzyć. Chce zawalczyć o własne szczęście.
„Kachna” to książka, która porusza wiele ważnych tematów tj: dojrzewanie, wybaczanie, zaufanie. Bohaterka poznaje siebie, zmienia się, znajduje w sobie odwagę, by zmierzyć się z przeszłością. Okazuje się, że w jej życiu i sercu jest wiele miejsca na przyjaźń i miłość.
Na początku powieści nie byłam przekonana do stylu w jakim jest napisana. Jednak z każdą stroną, coraz bardziej podobało mi się miejsce, do którego przybyła Kachna oraz ludzie, których poznała. Mieszkańcy osady zaakceptowali młodą dziewczynę, a życie wśród nich uczyniło ją lepszym człowiekiem.
To ciekawa książka, z której jasno wynika, że zawsze jest czas na zmiany w naszym życiu.
Na koniec super cytat: „Za daleko, za zimno, za późno. To trzy razy ZA!„.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Novae Res.
Wydawnictwo: Novae Res
